คำในภาษาไทย
เศียร
หมายถึง[เสียน] น. หัว เช่น เศียรพระพุทธรูป ทศกัณฐ์มีสิบเศียรยี่สิบกร, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระเศียร. (ส. ศิร; ป. สิร); เรียกไพ่ตอง ๓ ใบ พวกเดียวกัน แต่ไม่เหมือนกัน เช่น ๓ คน ๓ นก ๓ ตา ว่า ๑ เศียร.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
คันดาลฉัตร ดาลฉัตร ปวดเศียรเวียนเกล้า อาศิร-,อาศิร- ,อาศิร-,อาเศียร,อาเศียร- เกตุมาลา เข้าเศียร เม็ดพระศก เวค เอราวัณ ไอราพต ไอราวัณ ไอราวัต