คำในภาษาไทย
เพ้อ
หมายถึงก. พูดโดยไม่มีสติ, พูดโดยไม่รู้ตัว, เช่น คนไข้เพ้อ.
หมายถึงก. พูดโดยไม่มีสติ, พูดโดยไม่รู้ตัว, เช่น คนไข้เพ้อ.
ประเพ้อ ปริเทวนะ,ปริเทวะ พิลาป ลปก ละเมอ วิประลาป,วิปลาป สมบัติบ้า สันนิบาต หลงละเมอ เพ้อฝัน เวค ไข้สันนิบาต
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ