คำในภาษาไทย
เปรย,เปรย ๆ
หมายถึง[เปฺรย] ก. กล่าวขึ้นมาลอย ๆ เพื่อให้ผู้อื่นได้ยิน. ว. อาการที่กล่าวขึ้นมาลอย ๆ เพื่อให้ผู้อื่นได้ยิน เช่น เคยพูดเปรยไว้ พูดเปรย ๆ.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
กระทบกระแทก ต่าง ๆ ทุก,ทุก,ทุก ๆ ปะกาปะกัง วัน ๆ ส่ง ๆ อด ๆ อยาก ๆ อยู่ ๆ,อยู่ดี ๆ เป็นวัน ๆ เวค แต่ ๆ ไป ๆ มา ๆ