หน้าหลักภาษาไทยพจนานุกรมไทยเปกข์,-เปกข์คำในภาษาไทยเปกข์,-เปกข์หมายถึงน. ผู้เพ่ง, ผู้มุ่ง, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส เช่น อุปสัมปทาเปกข์ คือ ผู้เพ่งอุปสมบท ผู้มุ่งอุปสมบท. (ป.). ภาพประกอบเปกข์,-เปกข์ คำในภาษาไทยที่คล้ายกันเวค เวจ,เวจ- เวชยันต์ เวชศาสตร์ เวณิ เวท เวทนา เวทมนตร์ เวนคืน เวนไตย เวมัติก,เวมัติก- เว้ย