คำในภาษาไทย
เบื้อง
หมายถึงน. ชื่ออาหารว่างอย่างหนึ่ง ทําโดยละเลงแป้งที่ผสมดีแล้วลงบนกระทะแบนที่เรียกว่า กระเบื้อง ให้เป็นแผ่นกลม ๆ และบางเสมอกัน ใส่ไส้หวานหรือไส้เค็มแล้วพับ ๒ เรียกว่า ขนมเบื้อง หรือ ขนมเบื้องไทย.
หมายถึงน. ทาง, ข้าง, ด้าน, (ใช้ในลักษณะที่เริ่มต้นไปถึงปลาย สูงตํ่า หรือซ้ายขวา เป็นต้น) เช่น เบื้องต้น เบื้องปลาย เบื้องบน เบื้องล่าง เบื้องซ้าย เบื้องขวา.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
กะยุ ข้าง ทศทิศ ทักขิญ ทิศ,ทิศา ปัจฉิมภาค ราชสวัสดิ์ ละเลงขนมเบื้องด้วยปาก สิโรดม,สิโรตม์ เวค เวจ,เวจ- โกรกธาร
