คำในภาษาไทย
ห่วง
หมายถึงน. เครื่องคล้อง เช่น ห่วงประตู, ของที่เป็นวง. ก. ผูกพัน, กังวลถึง, มีใจพะวงอยู่.
หมายถึงน. เครื่องคล้อง เช่น ห่วงประตู, ของที่เป็นวง. ก. ผูกพัน, กังวลถึง, มีใจพะวงอยู่.
พะว้าพะวัง มัวพะวง ระลวง ละล้าละลัง หก หาห่วงมาคล้องคอ ห่วงคล้องคอ ห่วงหน้าพะวงหลัง ห่วงหน้าห่วงหลัง อะร้าอร่าม เป็นห่วง ใจจดใจจ่อ
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ