คำในภาษาไทย
สถิต
หมายถึง[สะถิด] ก. อยู่, ยืนอยู่, ตั้งอยู่, (ใช้เป็นคํายกย่องแก่สิ่งหรือบุคคลที่อยู่ในฐานะสูง) เช่น พระเจ้าสถิตบนสวรรค์ พระมหากษัตริย์สถิตบนพระที่นั่ง สมเด็จพระสังฆราชสถิต ณ วัดบวรนิเวศวิหาร. (ส. สฺถิต; ป. ต).
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
บัณฑุกัมพลศิลาอาสน์ ผูกดวง พรหมโลก รัตนโกสินทร์ ลัคน,ลัคน-,ลัคน์,ลัคนา ศาลพระภูมิ ส สกทาคามี,สกิทาคามี สถาพร สถาวร เทวโลก ไกรลาส,ไกลาส