คำในภาษาไทย
ฟ้าแลบ
หมายถึงน. แสงที่เกิดวาบขึ้นในท้องฟ้าลักษณะเป็นเส้นหรือแผ่น เกิดขึ้นเนื่องจากอิเล็กตรอนจํานวนมากเคลื่อนที่ผ่านอากาศเป็นเหตุให้เกิดความร้อนสูงมากจนปรากฏเป็นแสงสว่างวาบขึ้น.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
จลา ประกาย พายุฟ้าคะนอง ฟอง ฟองเต้าหู้ ฟ้าร้อง วิทยุต สายฟ้า แปลบ,แปลบ ๆ,แปล๊บ,แปล๊บ ๆ แผล็บ,แผล็บ,แผล็บ ๆ แพล็บ,แพล็บ ๆ แลบ
