คำในภาษาไทย
ฟั่น
หมายถึงก. คลึงสิ่งเป็นเส้นหลายเส้นให้เข้าเกลียวกัน เช่น ฟั่นด้าย, นำป่านหรือปอเป็นต้นมาตีเกลียวให้เป็นเชือก เรียกว่า ฟั่นเชือก, คลึงขี้ผึ้งที่มีไส้อยู่ภายในให้เป็นเล่มเทียน เรียกว่า ฟั่นเทียน.
หมายถึงก. มืดมัว, ยุ่งเหยิง, ปะปน.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
ถลุน ป่าน ผ้าหางกระรอก ฟอง ฟองเต้าหู้ สับเกลียว,สับเชือก หางกระรอก เกลียว เชือก เทียน แส้ ไนลอน