คำในภาษาไทย
ฟัด
หมายถึงก. กัดเหวี่ยงหรือสะบัดไปมา เช่น ถูกหมาฟัด แมวฟัดหนู, เหวี่ยง เช่น ถูกรถฟัดเสียสะบักสะบอม; ต่อสู้ เช่น เด็กฟัดกัน; กระทบ เช่น ท้ายเรือฟัดกัน นมยานฟัดกัน; คล้องจองกัน, สัมผัสกัน, เช่น กลอนฟัดกัน. ว. เรียกกุ้งแห้งที่เอาเปลือกออกแล้ว ว่า กุ้งฟัด, กุ้งฝัด ก็ว่า.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
กรรทบ กระเฟียด,-กระเฟียด กะ- ฟอง ฟองฟอด ฟองเต้าหู้ ฟะฟัด ฟัก ฟ้อนลาวแพน วสันตดิลก สะบัด หัวฟัดหัวเหวี่ยง
