คำในภาษาไทย
ฟอน
หมายถึงก. บ่อน, กินพรุนข้างใน, พลอนทั่ว, เช่น หนอนฟอนชมพู่; ค้นหา เช่น ฟอนจนทั่ว ฟอนหาของสกปรกกิน. ว. ย่อยยับ, แหลก, เช่น ฟันฟอน คือ ฟันให้ยับย่อย ฟันให้แหลก; ที่ไหม้เป็นจุรณ, ที่ไหม้เป็นขี้เถ้า, เช่น กองฟอน.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
ดอกด้าย ดอกฟอน บ่อน ฟอง ฟองฟอด ฟองเต้าหู้ ฟอนเฟะ ฟัก ฟักตัว ฟักทอง,ฟักเหลือง ฟังก์ชัน ฟ้อนลาวแพน
