คำในภาษาไทย
ผู้น้อย
หมายถึงน. คนที่มีอายุน้อย, ผู้ที่ถือกันว่ามีสถานภาพด้อยกว่า, คนที่อยู่ใต้บังคับบัญชา.
หมายถึงน. คนที่มีอายุน้อย, ผู้ที่ถือกันว่ามีสถานภาพด้อยกว่า, คนที่อยู่ใต้บังคับบัญชา.
ขี้ก้อนใหญ่ให้เด็กเห็น ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ น้อย ผงคลี อนุเถระ อาศิรพจน์ อาศิรพาท อาศิรวาท อาเศียรพาท อาเศียรวาท เด็กชา เถรานุเถระ
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ