คำในภาษาไทยผงรหมายถึง[ผะหฺงอน] ก. หงาย, ชูขึ้น, ทรงไว้, เช่น ข้าแต่พระผู้ผงรแผ่นแผ้ว. (ม. คําหลวง จุลพน); ชะเง้อขึ้น เช่น เสือผกผงร. (เสือโค). (ข. ผฺงาร).ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับผงรผงร อ่านว่าอ่านว่า /ผะ-หฺงอน/ ภาพประกอบผงร