คำในภาษาไทย
บี้
หมายถึงก. กดหรือบีบให้แบนหรือผิดจากรูปเดิม. ว. แฟบผิดปรกติ เช่น จมูกบี้.
หมายถึงน. ตัวไหมที่ออกจากฝักมีปีกแล้ว. (ลัทธิ).
หมายถึงก. กดหรือบีบให้แบนหรือผิดจากรูปเดิม. ว. แฟบผิดปรกติ เช่น จมูกบี้.
หมายถึงน. ตัวไหมที่ออกจากฝักมีปีกแล้ว. (ลัทธิ).