คำในภาษาไทย
บริสุทธิ์
หมายถึง[บอริสุด] ว. แท้, ไม่มีอะไรเจือปน, เช่น ทองบริสุทธิ์, ปราศจากมลทิน, ปราศจากความผิด, เช่น เป็นผู้บริสุทธิ์, หมดจดไม่มีตําหนิ เช่น เพชรบริสุทธิ์ เครื่องแก้วบริสุทธิ์; เรียกสาวพรหมจารีว่า สาวบริสุทธิ์. น. แร่ชนิดหนึ่ง ในจําพวกนวโลหะ. (ป. ปริสุทฺธิ).
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
ชระ บกพร่อง ประภัสสร ปริสุทธิ ผ่องแผ้ว ผ่องใส พิสุทธิ์ วิมล วิรัช วิสุทธ์,วิสุทธิ์ ศุกล,ศุกล- สะอาด เปิดบริสุทธิ์