หน้าหลักภาษาไทยพจนานุกรมไทยบริพารคำในภาษาไทยบริพารหมายถึง[บอริพาน] น. ผู้แวดล้อม, ผู้รับใช้หรือผู้ห้อมล้อมติดตาม. (ป. ปริวาร).บริพาร อ่านว่าอ่านว่า /บอ-ริ-พาน/ ภาพประกอบบริพาร คำในภาษาไทยที่คล้ายกันกระย่อน กุรุง บกพร่อง บง บด บดบัง บดเอื้อง บถ บทความ หญิบ เงินปี เบี้ยหวัด