คำในภาษาไทย
บก
หมายถึงน. ส่วนของผิวพื้นโลกที่ไม่ใช่ทะเลหรือแม่นํ้าลําคลองเป็นต้น, ภาคพื้นดิน เช่น ทหารบก ทางบก, ที่ที่แห้ง, ที่ที่พ้นจากนํ้า, เช่น ขึ้นบก บนบก. ว. แห้ง, พร่อง, ลดลง, เช่น นมบกอกพร่อง; ย่อยยับหมดกําลัง เช่น โจมปรปักษบกบาง. (ตะเลงพ่าย).
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
ถล,ถละ ธงชาย นาวิกโยธิน บกพร่อง มั่งมีในใจ แล่นใบบนบก รถสะเทินน้ำสะเทินบก สถลบถ,สถลมารค เกยแห้ง เรือนแพ เรือยกพลขึ้นบก แพร่ง แล่นใบบนบก