คำในภาษาไทย
นำพา
หมายถึงก. เอาใจใส่, เอื้อเฟื้อ, ช่วยธุระ, ใช้ในประโยคปฏิเสธว่า ไม่นําพา.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
กระตรกกระตรำ ขายหูขายตา ดอก ทอดทิ้ง น นกกระจอก นกกระทุง นกรู้ อินัง,อินังขังขอบ เฉยเมย เพิกเฉย ไม่อินังขังขอบ
หมายถึงก. เอาใจใส่, เอื้อเฟื้อ, ช่วยธุระ, ใช้ในประโยคปฏิเสธว่า ไม่นําพา.
กระตรกกระตรำ ขายหูขายตา ดอก ทอดทิ้ง น นกกระจอก นกกระทุง นกรู้ อินัง,อินังขังขอบ เฉยเมย เพิกเฉย ไม่อินังขังขอบ