คำในภาษาไทย
ทิพ,ทิพ-
หมายถึง[ทิบ, ทิบพะ-] น. สวรรค์, ชั้นฟ้า, เทวโลก; วัน. (ป., ส. ทิว). ว. เป็นของเทวดา เช่น ทิพสมบัติ. (ป. ทิพฺพ; ส. ทิวฺย).
หมายถึง[ทิบ, ทิบพะ-] น. สวรรค์, ชั้นฟ้า, เทวโลก; วัน. (ป., ส. ทิว). ว. เป็นของเทวดา เช่น ทิพสมบัติ. (ป. ทิพฺพ; ส. ทิวฺย).
จระลิ่ง,จระลึง ฉิน ทองทศ ทิพจักขุ ทิพย,ทิพย-,ทิพย์ ท่องเที่ยว ท้องถิ่น ท้องแขน ท้องแข็ง วิชชา อภิญญา อภิญญาณ
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ