คำในภาษาไทย
ตกหนัก
หมายถึงก. รับทุกข์, รับเคราะห์, รับภาระหรือหน้าที่หนัก.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
คัก,คั่ก,คั่ก ๆ ตกกระไดพลอยโจน ฝนสั่งฟ้า พายุฟ้าคะนอง พายุไซโคลน มรสุม ล้มลุกคลุกคลาน สันธาน หนัก ออกตัว เสียหาย เสียแผน
หมายถึงก. รับทุกข์, รับเคราะห์, รับภาระหรือหน้าที่หนัก.
คัก,คั่ก,คั่ก ๆ ตกกระไดพลอยโจน ฝนสั่งฟ้า พายุฟ้าคะนอง พายุไซโคลน มรสุม ล้มลุกคลุกคลาน สันธาน หนัก ออกตัว เสียหาย เสียแผน