คำในภาษาไทย
จาบัลย์
หมายถึง[-บัน] (แบบ) ก. หวั่นไหว, กระสับกระส่าย เช่น ดาลดับรงับจิตรจาบัลย์ เทียรทิพยสุคันธ ธรศมาโสรจโทรมสกนธ์. (ดุษฎีสังเวย); กำสรด, ร้องไห้คร่ำครวญ, สะอึกสะอื้น. (ส. จาปลฺย ว่า ความหวั่นไหว).
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
กำแสง จงเกลียดจงชัง จด จดทะเบียน จดุร,จดุร- จตุ,จตุ- จตุกาลธาตุ จตุรงคินีเสนา จตุรถ- จตุรพักตร์ จาบัล จแจ้น