คำในภาษาไทย
คว้า
หมายถึง[คฺว้า] ก. ยื่นมือไปจับหรือฉวยมาโดยเร็ว, ลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ศัพท์นี้ไปคว้ามาจากไหน; กิริยาชักว่าวกระตุกให้หัวว่าวปักลงแล้วช้อนขึ้นไปทางใดทางหนึ่งตามความต้องการ เช่น ว่าวจุฬากับว่าวปักเป้าคว้ากัน.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
ค คว้าน้ำเหลว คำโท ฉวย ดือ ประหว่า มับ มุบ ละล้าละลัง หมับ หมุบ,หมุบ ๆ หมุบหมับ