คำในภาษาไทย
ขยะแขยง
หมายถึง[ขะหฺยะขะแหฺยง] ก. เกลียดเมื่อได้เห็นหรือถูกต้องสิ่งที่สกปรก น่ารังเกียจ หรือน่าเกลียดน่ากลัว หรือเมื่อนึกถึงสิ่งนั้น, แขยง ก็ว่า.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
ขจิต ขด ขน ขนง ขนบธรรมเนียม ขนลุกขนชัน,ขนลุกขนพอง ขเจา รังเกียจ สยดแสยง เต็มไม้เต็มมือ แขยง โสมม