คำไวพจน์ อารมณ์

อารมณ์ อ่านว่า

อ่านว่า /อา-รม/

อารมณ์ หมายถึง?

พจนานุกรมไทย อารมณ์ หมายถึง:

1. น. สิ่งที่ยึดหน่วงจิตโดยผ่านทางตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ เช่น รูปเป็นอารมณ์ของตา เสียงเป็นอารมณ์ของหู, เครื่องยึดถือเป็นจริงเป็นจัง เช่น เรื่องนี้อย่าเอามาเป็นอารมณ์เลย; ความรู้สึกทางใจที่เปลี่ยนแปลงไปตามสิ่งเร้า เช่น อารมณ์รัก อารมณ์โกรธ อารมณ์ดี อารมณ์ร้าย; อัธยาศัย, ปรกตินิสัย, เช่น อารมณ์ขัน อารมณ์เยือกเย็น อารมณ์ร้อน; ความรู้สึก เช่น อารมณ์ค้าง ใส่อารมณ์, ความรู้สึกซึ่งมักใช้ไปในทางกามารมณ์ เช่น อารมณ์เปลี่ยว เกิดอารมณ์. ว. มีอัธยาศัย, มีปรกตินิสัย, เช่น เขาเป็นคนอารมณ์เยือกเย็น เขาเป็นคนอารมณ์ร้อน. (ป. อารมฺมณ).

ความหมายในพจนานุกรมไทย อารมณ์ คือ

ความหมายในพจนานุกรมไทย ของคำที่มีความหมายคล้าย อารมณ์

1. จิตใจ หมายถึง น. ใจ, อารมณ์ทางใจ, (ปาก) กะจิตกะใจ.

2. ธรรมารมณ์ หมายถึง [ทํามา-] น. อารมณ์ที่ใจรู้, อารมณ์ที่เกิดทางใจ. (ป. ธมฺมารมฺมณ).

3. ปุเรจาริก หมายถึง ว. เป็นเครื่องนําหน้า, เป็นอารมณ์, เป็นหัวหน้า. (ป., ส.).

4. พิชาน หมายถึง น. ความรู้สึกตัว, การรับรู้อารมณ์หรือสิ่งเร้า. (อ. consciousness).

5. สติอารมณ์ หมายถึง น. ความคิดที่ฟุ้งซ่าน เช่น สงบสติอารมณ์เสียบ้าง อย่าคิดมากไปเลย. (ป.).

6. อาเวค หมายถึง [-เวก] น. อารมณ์, ความรู้สึก, ความสะเทือนใจ. (อ. emotion).

7. เอกัคตา หมายถึง [เอกักคะ-] น. “ความมีอารมณ์เป็นอันเดียว” หมายถึง ความมีจิตแน่วแน่อยู่ในอารมณ์อันเดียว. (ป. เอกคฺคตา).