คำไวพจน์ สงคราม

สงคราม อ่านว่า

อ่านว่า /สง-คฺราม/

สงคราม หมายถึง?

พจนานุกรมไทย สงคราม หมายถึง:

1. [-คฺราม] น. การรบใหญ่ที่มีคนจำนวนมากต่อสู้ฆ่าฟันกัน, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น สงครามชีวิต สงครามปาก. (ส. สํคฺราม; ป. สงฺคาม).

ความหมายในพจนานุกรมไทย สงคราม คือ

ความหมายในพจนานุกรมไทย ของคำที่มีความหมายคล้าย สงคราม

1. กรุน หมายถึง [กฺรุน] ก. ตัด, ทําลาย, เช่น จะกรุนจะกราดสงคราม. (ม. ฉันท์ มหาราช). (ถิ่น-พายัพ กุน ว่า ตัด, ทําลาย, ใช้คู่กับ กาด ว่า ทําให้ราบลง).

2. จำบัง หมายถึง ก. รบ เช่น คชจําบังข้าศึก. (ตะเลงพ่าย). น. ศึก, สงคราม; นักรบ. (จารึกสยาม). (ข. จํบาง, จมฺบําง ว่า การรบ, สงคราม).

3. ต่อสู้ หมายถึง ก. สู้เฉพาะหน้า, รบกัน, ตีรันกัน.

4. ยุทธนา หมายถึง (กลอน) น. สงคราม, การรบพุ่ง.

5. ยุทธนาวี หมายถึง น. สงครามทางเรือ เช่น ยุทธนาวีที่เกาะช้าง.

6. ศึกสงคราม หมายถึง น. สงคราม เช่น ประเทศเพื่อนบ้านเกิดศึกสงคราม.

7. สมร หมายถึง [สะหฺมอน] น. นางงามซึ่งเป็นที่รัก. (ส. สฺมร ว่า กามเทพ).