คำไวพจน์ ฤทธิ์

ฤทธิ์ อ่านว่า

อ่านว่า /ริด/

ฤทธิ์ หมายถึง?

พจนานุกรมไทย ฤทธิ์ หมายถึง:

1. [ริด] น. อํานาจศักดิ์สิทธิ์, แรงอํานาจ, เช่น เทวดามีฤทธิ์. (ส.; ป. อิทฺธิ).

ความหมายในพจนานุกรมไทย ฤทธิ์ คือ

ความหมายในพจนานุกรมไทย ของคำที่มีความหมายคล้าย ฤทธิ์

1. ประภาพ หมายถึง [ปฺระพาบ] น. อํานาจ, ฤทธิ์. (ส.).

2. มหิทธิ หมายถึง [มะหิดทิ] ว. มีฤทธิ์มาก. (ป. มหา + อิทฺธิ).

3. อำนาจ หมายถึง น. สิทธิ เช่น มอบอํานาจ; อิทธิพลที่จะบังคับให้ผู้อื่นต้องยอมทําตาม ไม่ว่าจะด้วยความสมัครใจหรือไม่ หรือความที่สามารถบันดาลให้เป็นไปตามความประสงค์ เช่น อํานาจบังคับของกฎหมาย อํานาจบังคับบัญชา; ความสามารถหรือสิ่งที่สามารถทําหรือบันดาลให้เกิดสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้ เช่น อํานาจคุณพระศรีรัตนตรัย อํานาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์; กําลัง, พลัง เช่น อำนาจจิต อำนาจฝ่ายสูง อำนาจฝ่ายต่ำ; ความรุนแรง เช่น ชอบใช้อํานาจ; การบังคับบัญชา เช่น อยู่ใต้อํานาจ; การบังคับ เช่น ขออํานาจศาล.

4. อิทธิปาฏิหาริย์ หมายถึง น. ฤทธิ์เป็นอัศจรรย์ หมายถึง การแสดงฤทธิ์ที่พ้นวิสัยของสามัญมนุษย์ได้อย่างน่าอัศจรรย์, เป็นปาฏิหาริย์อย่าง ๑ ในปาฏิหาริย์ ๓ ได้แก่ อิทธิปาฏิหาริย์ อาเทสนาปาฏิหาริย์ และอนุสาสนีปาฏิหาริย์. (ป.).