คำไวพจน์ ร่างกาย

น. ตัวตน.

กรชกาย หมายถึง [กะระชะ-] (แบบ) น. ร่างกาย. (ดู กรัชกาย).

กายาพยพ หมายถึง [กายาพะยบ] น. ส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย เช่น มือ เท้า. (ป., ส. กาย + อวยว).

วปุ หมายถึง (แบบ) น. ตัว, ร่างกาย. (ป., ส.).

วิคหะ หมายถึง [วิกคะ-] น. การทะเลาะ, การโต้เถียง; ร่างกาย, รูปร่าง, ตัว; การแยกออกเป็นส่วน ๆ. (ป. วิคฺคห; ส. วิคฺรห).

สกนธ์ หมายถึง [สะกน] น. ขันธ์, กอง, ส่วนร่างกาย, ร่างกาย. (ส.; ป. ขนฺธ).

องคาพยพ หมายถึง [องคาบพะยบ, องคาพะยบ] น. ส่วนน้อยและใหญ่แห่งร่างกาย, อวัยวะน้อยใหญ่. (ป. องฺค+ อวยว).

อวัยวะ หมายถึง ดู อวยวะ.

อาตม หมายถึง [อาดตะมะ-] น. ตน, ตัวตน. (ส. อาตฺมนฺ, อาตฺมา ว่า ตน, วิญญาณ, ร่างกาย; ป. อตฺต, อตฺตา).

อินทรีย หมายถึง [-ซียะ-] น. ร่างกายและจิตใจ เช่น สํารวมอินทรีย์; สติปัญญา เช่น อินทรีย์แก่กล้า; สิ่งมีชีวิต. (ป., ส. อินฺทฺริย).

อินทรีย์ หมายถึง [-ซี] น. ร่างกายและจิตใจ เช่น สํารวมอินทรีย์; สติปัญญา เช่น อินทรีย์แก่กล้า; สิ่งมีชีวิต. (ป., ส. อินฺทฺริย).