คำไวพจน์ ยักษ์
ยักษ์ = อสูร / อสุรา / ยักษี / กุมภัณฑ์ / ยักษา / ราพณ์ / รากษส / รามสูร / ราพณาสูร / แทตย์ / ยักษิณี
ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับยักษ์
ยักษ์ หมายถึง?
พจนานุกรมไทย ยักษ์ หมายถึง:
น. อมนุษย์พวกหนึ่ง ถือกันว่ามีรูปร่างใหญ่โตน่ากลัว มีเขี้ยวงอก ใจดําอํามหิต ชอบกินมนุษย์ กินสัตว์ โดยมากมีฤทธิ์เหาะได้จําแลงตัวได้, บางทีใช้ปะปนกับคําว่า อสูร รากษส และมาร ก็มี; เทวดาพวกหนึ่งในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกและชั้นปรนิมมิตวสวัตดี; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์ศตภิษัช มี ๔ ดวง, ดาวพิมพ์ทอง หรือ ดาวสตะภิสชะ ก็เรียก. ว. โดยปริยายหมายความว่า มีลักษณะหรืออาการอย่างยักษ์ เช่น ใจยักษ์ หน้ายักษ์, มีลักษณะใหญ่เป็นพิเศษในพวก เช่น ปลาหมึกยักษ์. (ส. ยกฺษ ว่า อมนุษย์พวกหนึ่ง บริวารท้าวเวสวัณ; ป. ยกฺข).
ความหมายในพจนานุกรมไทย ยักษ์ คือ
ความหมายในพจนานุกรมไทย ของคำที่มีความหมายคล้าย ยักษ์
ยักษา หมายถึง (กลอน) น. ยักษ์. (ส.).
ยักษิณี หมายถึง น. นางยักษ์. (ส.; ป. ยกฺขินี).
ยักษี หมายถึง (กลอน) น. ยักษ์. (ส.).
รากษส หมายถึง [รากสด] น. ยักษ์ร้าย, ผีเสื้อนํ้า, ชื่อพวกอสูรชั้นต่ำ มีนิสัยดุร้าย ในคัมภีร์โลกทีปกสารว่า เป็นบริวารของพญายม, ในคัมภีร์โลกบัญญัติว่า เป็นบริวารของพระวรุณ, ใช้ รากโษส ก็มี. (ส.; ป. รกฺขส).
ราพณาสูร หมายถึง [ราบพะนาสูน] (กลอน) น. ยักษ์. (ส. ราวณ + อสุร).
ราพณ์ หมายถึง [ราบ] น. ชื่อเรียกทศกัณฐ์; ยักษ์. (ส. ราวณ).
รามสูร หมายถึง [รามมะสูน] น. ชื่อยักษ์ตนหนึ่งตามเทพนิยายของอินเดีย เชื่อกันว่าเสียงฟ้าร้องเป็นเสียงรามสูรขว้างขวาน.
อสุรา หมายถึง (กลอน) น. อสูร, ยักษ์. (ป.).
อสูร หมายถึง [อะสูน] น. ยักษ์, ในบทกลอนใช้ว่า อสุรา อสุรี หรือ อสุเรศ ก็มี. (ป. อสุร).
แทตย์ หมายถึง น. ยักษ์, อสูร. (ส. ไทตฺย).