กษัตรี หมายถึง [กะสัดตฺรี] (กลอน) น. กษัตริย์ผู้หญิง เช่น สมเด็จพระแก้วกษัตรี. (ม. คําหลวง ทานกัณฑ์); เจ้าผู้หญิง เช่น สองกษัตรีเจ้าหล้า แกล้วกว่าแกล้วใจกล้า กว่ากล้ากลัวอาย. (ลอ); สตรี เช่น จักเสื่อมสวัสดิ์กษัตรี. (กฤษณา).
กษัตรีย์ หมายถึง [กะสัดตฺรี] (กลอน) น. กษัตริย์ เช่น พินทุทัตกษัตรีย์. (สมุทรโฆษ); เจ้าผู้หญิง เช่น อันว่าพระมหาสัตว์แลกษัตรีย์. (ม. คําหลวง วนปเวสน์).
นฤปัตนี หมายถึง [-ปัดตะนี] น. พระราชินี. (ส.).
นางพญา หมายถึง น. พระราชินี, นางผู้เป็นใหญ่.
พระนาง หมายถึง น. พระธิดาหรือพระมเหสีของพระมหากษัตริย์.
ยุพเรศ หมายถึง (กลอน) น. นางกษัตริย์, หญิงสาวสวย.
ราชญี หมายถึง [ราดยี] (แบบ) น. ราชินี. (ส.).
ราชินี หมายถึง น. พระมเหสี, ใช้ว่า ราชญี ก็ได้. (ป.).
เจ้าฟ้า หมายถึง น. สกุลยศสำหรับพระราชโอรสหรือพระราชธิดาซึ่งพระมารดาเป็นพระราชธิดาหรือพระราชนัดดาของพระมหากษัตริย์; เรียกเจ้าผู้ครองแคว้นไทยถิ่นอื่น เช่น เจ้าฟ้าเชียงตุง.
เทพิน หมายถึง (กลอน) น. นางกษัตริย์. (ส.).
เยาวเรศ หมายถึง น. นางกษัตริย์, หญิงสาวสวย.
