ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ไม้, วัลลี, วัลย์, ไม้ส้าว, ลัฐิ,ลฐิกา, วรรณยุกต์, ไม้สักกะเท้า, ไม้เอก, ยัฐิ, ฤๅเยา, วรรณยุต, ไม้เท้า
วัลลี
หมายถึงน. เถาวัลย์, เครือเขา, ไม้เถา. (ป., ส.).
คำสุภาพที่ควรรู้ คู่กับคำราชาศัพท์
วัลย์
หมายถึงน. เถาวัลย์, เครือเขา, ไม้เถา. (ป., ส. วลฺลี).
เถา
หมายถึงน. เครือไม้, ลำต้นของไม้เลื้อย; ภาชนะที่จัดเข้าเป็นชุดเดียวกันอย่างปิ่นโต, ภาชนะหรือสิ่งของในจำพวกเดียวกันที่ใหญ่ รอง และเล็ก เรียงไปตามลำดับอย่างตะลุ่มมุกหรือหม้อ, ลักษณนามเรียกภาชนะที่จัดเข้าเป็นชุดเดียวกัน เช่น ปิ่นโตเถาหนึ่ง ปิ่นโต ๒ เถา หรือเรียกภาชนะหรือสิ่งของในจำพวกเดียวกันที่ใหญ่ รอง และเล็ก เรียงไปตามลำดับ เช่น ตะลุ่มมุกเถาหนึ่ง หม้อ ๒ เถา; เพลงมโหรีปี่พาทย์ซึ่งเป็นเพลงเดียวกัน แต่มีอัตราลดหลั่นกันลงไปเป็นลำดับไม่ตํ่ากว่า ๓ ขั้น และบรรเลงติดต่อกันไปไม่ขาดระยะจนจบ เรียกว่า เพลงเถา เช่น เพลงแขกมอญ เถา เพลงราตรีประดับดาว เถา.
เถา เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
เถาว์ เป็นคำที่เขียนผิด ❌
เครือเถา
หมายถึงน. ชื่อลายไทยชนิดหนึ่ง ประดิษฐ์เป็นเถาไม้เลื้อยสอดสลับ มีดอกใบและก้าน หรือใช้ตัวกระหนกแทน.
เครือเถา เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
เครือเถาย์ เป็นคำที่เขียนผิด ❌
เครือเถาว์ เป็นคำที่เขียนผิด ❌
เถาวัลย์
หมายถึงน. พรรณไม้ที่เป็นเถา, พรรณไม้เลื้อย. (ป., ส. วลฺลิ, วลฺลี).
เถาวัลย์ปูน
หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Cissus repanda Vahl ในวงศ์ Vitaceae เถามีคราบขาว.
มัน
หมายถึงน. ชื่อเรียกไม้เถาหรือไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ที่หัวใช้เป็นอาหารได้.
แตงเถาตาย
หมายถึง(สำ) น. หญิงม่ายที่มีอายุมาก.
คุคะ
หมายถึงน. ชื่อไม้เถา ใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).