ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา แสยง, ขยั้น, ใน, เหยาะแหยะ, ผึง, แขยงหนู, ทแยง, โศก,โศก,โศก-, สถานี
แหยง
หมายถึง[แหฺยง] ก. ขยาด, ย่อท้อ, ไม่คิดสู้, เช่น พอเห็นหน้าก็แหยงเสียแล้ว. ว. อาการที่รู้สึกขยาด ย่อท้อหรือไม่คิดสู้, แหยง ๆ ก็ว่า, เช่น รู้สึกแหยง ๆ.
แสยง
หมายถึง[สะแหฺยง] ก. หวาดเกรง เช่น ตับตายหลายเหลือสังขยา ศพสูงเพียงผา แลดูพันฦกนิเห็นแสยง. (สมุทรโฆษ), มักใช้ว่า แหยง.
ย่อแหยง
หมายถึง[-แหฺยง] ก. เกรงกลัว.
ขยั้น
หมายถึง[ขะยั่น] ก. คร้าม, เกรง, ไม่กล้า, แหยง.