ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิดคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 4,030 รายการ

เลือน,เลือน ๆ

หมายถึงว. มัว ๆ, ไม่แจ่มแจ้ง, เช่น ภาพเก่าสีเลือนไปจนเห็นหน้าไม่ชัด มองเห็นเลือน ๆ, เฟือน ๆ เช่น ความจำเลือนไป. ก. บัง, กั้น, เช่น มีกำแพงแลงเลือน ต่อต้าย. (ยวนพ่าย).
 พจนานุกรมไทย

เลอะเลือน

หมายถึงว. หลง ๆ ลืม ๆ, ฟั่นเฟือน, เช่น พอแก่ตัว ความจำเลอะเลือน.
 พจนานุกรมไทย

ลืมเลือน

หมายถึงก. ลืมไปบ้างหรือค่อย ๆ ลืมไปจากความทรงจำ เช่น เรื่องนี้ลืมเลือนไปบ้างแล้ว.
 พจนานุกรมไทย

เลือนราง

หมายถึงว. ไม่ชัดเจน, พอระลึกได้บ้าง, เช่น ความจำชักเลือนรางไปบ้างแล้ว ตาไม่ดีมองเห็นภาพเลือนราง.
 พจนานุกรมไทย

เฟือน

หมายถึงว. หลง ๆ ลืม ๆ, เลือน.
 พจนานุกรมไทย

สากรรจ์

หมายถึงคำเลือนมาจาก ฉกรรจ์.
 พจนานุกรมไทย

ขู

หมายถึง(กลอน) ว. มาก. (เลือนมาจาก โข).
 พจนานุกรมไทย

หลง ๆ ลืม ๆ

หมายถึงว. เลอะเลือน, จำได้บ้างไม่ได้บ้าง, ขี้หลงขี้ลืม ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

กลบเกลื่อน

หมายถึงก. ทำให้เรื่องเลือนหายไป.
 พจนานุกรมไทย

โกเมศ

หมายถึงน. ดอกบัว, บัว. (เลือนมาจาก โกมุท).
 พจนานุกรมไทย

เพ็ง

หมายถึงว. เต็ม เช่น วันเพ็ง. (เลือนมาจาก เพ็ญ).
 พจนานุกรมไทย

ชุมพร

หมายถึงน. ชื่อปลาเนื้ออ่อน. (เลือนมาจาก สลุมพร).
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด