ค้นเจอ 36 รายการ

เพลี่ยง

หมายถึง[เพฺลี่ยง] ก. เลี่ยง, หลีก, พลาด.

เลี่ยง

หมายถึงก. ลักษณะอาการที่เบี่ยงออกไปจากทางหรือแนวเดิม เช่น คำนี้ไม่สุภาพเลี่ยงไปใช้คำอื่น เจ้าหน้าที่ไม่ต้องการยิงให้ถูกผู้ประท้วงจึงยิงเลี่ยงไปทางอื่น ขับรถเลี่ยงลงข้างทางเพื่อไม่ให้ชนวัวที่ยืนขวางถนน, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เลี่ยงงาน เลี่ยงกฎหมาย เลี่ยงภาษี เลี่ยงบาลี.

ฉาก

หมายถึง(ปาก) ก. หลบ, เลี่ยง, เช่น ฉากหนี.

เบี่ยง

หมายถึงก. เลี่ยง, เบน, เอี้ยว, เช่น เบี่ยงตัว. ว. ที่เลี่ยง, ที่เบน, เช่น ทางเบี่ยง สะพานเบี่ยง.

หลีก

หมายถึงก. หลบสิ่งที่กีดขวาง, เลี่ยง, ขยับไปให้พ้นที่เดิม, ให้ทาง.

หลบมุม

หมายถึง(ปาก) ก. หลีกเลี่ยง.

เต็มประตู

หมายถึงว. ทุกทาง, ไม่มีทางเลี่ยง, เช่น ผิดเต็มประตู.

เบี่ยงบ่าย

หมายถึงก. เลี่ยงพอให้พ้นไป, บ่ายเบี่ยง ก็ว่า.

เยื้องยัก

หมายถึงก. เลี่ยงไป, ไม่ตรงไปตรงมา, ดัดแปลง, ยักเยื้อง ก็ว่า.

บิดพลิ้ว

หมายถึงก. หลีกเลี่ยงไม่ปฏิบัติตามสัญญาหรือปฏิบัติไม่ตรงตามข้อตกลง.

ตกกระไดพลอยโจน

หมายถึง(สำ) จำเป็นที่จะต้องยอมเข้าไปเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อไม่มีทางเลี่ยง.

บ่ายเบี่ยง

หมายถึงก. เลี่ยงพอให้พ้นไป (มักใช้แก่กริยาพูด), เบี่ยงบ่าย ก็ว่า.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ