ค้นเจอ 108 รายการ

เมีย

หมายถึงน. ภรรยา, หญิงที่เป็นคู่ครองของชาย, คู่กับ ผัว. ว. คำบอกเพศ หมายความว่า ตัวเมีย เช่น ไก่เมีย ม้าเมีย.

ทาร,ทาร-

หมายถึง[ทาระ-] (แบบ) น. เมีย เช่น ทารทาน คือ การให้เมียเป็นทาน. (ป., ส.).

พธู

หมายถึง[พะ-] น. เจ้าสาว; เมีย; ผู้หญิง. (ส., ป. วธู).

ชายา

หมายถึง(แบบ) น. เมีย. (ป., ส.), บางแห่งใช้หมายความว่า ผู้หญิง, นางผู้มีโฉมงาม, เสียงพูดเป็น ฉายา ฉัยยา ไฉยา หรือ สายา ก็มี.

ฆรณี

หมายถึง[คอระนี] น. แม่เรือน, เมีย. (ป., ส.).

ปัตนิ,ปัตนี

หมายถึง[ปัดตะหฺนิ, -นี] น. หญิงแม่เรือน, เมีย. (ในตำราหมอดูว่า เนื้อคู่). (ส.; ป. ปตานี).

ภรรยา

หมายถึง[พันยา, พันระยา] น. ภริยา, เมีย, หญิงที่เป็นคู่ครองของชาย, คู่กับ สามี. (ส. ภารฺยา; ป. ภริยา).

บริจาริกา

หมายถึง[บอริ-] น. หญิงรับใช้, ประกอบกับคำ บาท เป็น บาทบริจาริกา แปลว่า เมีย, ที่ตัดใช้ว่า บริจา ก็มี เช่น บาทบริจา ทารบริจา อรรคบริจา, หรือตัดใช้ว่า บริจาริก ก็มี. (ป., ส. ปริจาริกา).

ผัว

หมายถึงน. สามี, ชายที่เป็นคู่ครองของหญิง, คู่กับ เมีย.

ภริยา

หมายถึง[พะริ-] น. ภรรยา, เมีย, หญิงที่เป็นคู่ครองของชาย, คู่กับ สามี. (ป.; ส. ภารฺยา).

ชาเยนทร์,ชาเยศ

หมายถึง(กลอน) น. เมีย. (ส.).

คู่ผัวตัวเมีย

หมายถึงน. ผัวเมียที่อยู่กันแบบผัวเดียวเมียเดียว.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ