ค้นเจอ 136 รายการ

พัทธ,พัทธ-,พัทธ์

หมายถึง[พัดทะ-, พัด] ก. ผูก, ติด, เนื่อง. (ป.).

เกี่ยว

หมายถึงก. อาการที่สิ่งงอเป็นขอเกาะติดหรือเหนี่ยวไว้ เช่น ทอดสมอให้เกี่ยวแง่หินไว้, เอาของที่มีลักษณะเช่นนั้นเกาะติดหรือเหนี่ยวไว้ เช่น เอาขอเกี่ยว, ติดต่อผูกพัน, แตะต้อง, ยุ่งเกี่ยว, ข้องแวะ, เช่น เรื่องนี้อันตรายมากอย่าเอาตัวเข้าไปเกี่ยวเลย, เกี่ยวข้อง ก็ว่า; อาการที่สิ่งแหลมคมขูดขีด สะกิด เป็นต้น เช่น หนามเกี่ยว ตะปูเกี่ยว, ตัดด้วยเคียว เช่น เกี่ยวข้าว เกี่ยวหญ้า เกี่ยวแฝก; โดยปริยายหมายความว่า เนื่อง เช่น เกี่ยวด้วยเรื่องนี้.

เนื่อง

หมายถึงก. ติดต่อกัน, เกี่ยวข้องกัน, เช่น เรื่องนี้เนื่องกับเรื่องนั้น เรื่องมันเนื่องถึงกัน. น. แหวนทองเกลี้ยงมีหลายวงไขว้ติดกันรวมเป็นวงเดียวกันได้, เรียกวัตถุอื่น ๆ ที่มีลักษณะคล้ายกัน เช่น ถ้วยเนื่อง คือ ถ้วยที่มีหลายชั้นติดกัน, เนื่องรอบวงในประดับเพชร, เนื่องเพชรลงยาราชาวดี. (ตำนานเครื่องราชอิสริยาภรณ์).

ประพัทธ์

หมายถึงก. เนื่อง, ผูกพัน. (ส.).

อุปพัทธ์

หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] ก. เนื่อง, เนื่องกัน. ว. ที่เนื่องกัน. (ป., ส.).

อนุสนธิ

หมายถึงน. การต่อเนื่อง, การสืบเนื่อง. (ป.).

เกี่ยวโยง

หมายถึงก. ต่อเนื่องไปถึง.

อนุคามิก

หมายถึงว. ตามไป, เกี่ยวเนื่อง. (ป.).

กระแสความ

หมายถึงน. แนวความ, ข้อความที่ต่อเนื่องกัน.

เทือกเขา

หมายถึงน. แนวเขาที่ต่อเนื่องกันไปเป็นพืด.

เกี่ยวพัน

หมายถึงก. ติดเนื่องกัน, พัวพัน.

อนุพัทธ์

หมายถึงว. ที่ติดต่อ, ที่เกี่ยวเนื่อง.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ