ค้นเจอ 16 รายการ

เชี่ยวชาญ

หมายถึงว. สันทัดจัดเจน, ชํ่าชอง, มีความชำนิชำนาญมาก.

เปศละ

หมายถึง[เปสะละ] ว. ซึ่งประดับตกแต่งโดยฝีมือช่าง; งาม, สวย, น่ารัก, น่าชอบใจ, อ่อน, น่วม, ละมุนละม่อม; เก่ง, ชำนาญ, เชี่ยวชาญ, มีเล่ห์กล, มีอุบาย. (ส.).

วิจักขณ์,วิจักษณ์

หมายถึงว. ที่รู้แจ้ง, ที่เห็นแจ้ง, ฉลาด, มีสติปัญญา, เชี่ยวชาญ, ชำนาญ. (ป. วิจกฺขณ; ส. วิจกฺษณ).

เปรื่อง

หมายถึง[เปฺรื่อง] ก. เชี่ยวชาญ, ปรุโปร่ง, แตกฉาน, เช่น ปัญญาเปรื่อง สมองเปรื่อง. ว. เสียงดังอย่างเสียงถ้วยชามกระทบกันหรือตกแตก.

ฟุ้งเฟื่อง

หมายถึงก. ขจรไป, แพร่หลาย, (ใช้แก่เกียรติคุณ), เฟื่องฟุ้ง ก็ว่า. ว. เชี่ยวชาญ, ชำนิชำนาญ, (ใช้แก่สติปัญญา), เฟื่องฟุ้ง ก็ว่า.

ชำนิ

หมายถึงก. รู้ชัดเจน, เชี่ยวชาญ, คล่องแคล่ว.

แตกฉาน

หมายถึงว. ชำนิชำนาญ, เชี่ยวชาญ, เช่น มีความรู้แตกฉาน.

กัลชาญ

หมายถึง[กันละชาน] ว. กลชาญ, เชี่ยวชาญ, เช่น แด่พระผู้กัลชาญพิเศษ. (ม. คำหลวง ทศพร).

เฟื่องฟุ้ง

หมายถึงก. ขจรไป, แพร่หลาย, (ใช้แก่เกียรติคุณ), ฟุ้งเฟื่อง ก็ว่า. ว. เชี่ยวชาญ, ชำนิชำนาญ, (ใช้แก่สติปัญญา), ฟุ้งเฟื่อง ก็ว่า.

ชำนาญ

หมายถึงก. เชี่ยวชาญ, จัดเจน.

ยวดยง

หมายถึงว. เชี่ยวชาญที่สุด, เก่งที่สุด.

ชำนิชำนาญ

หมายถึงก. เชี่ยวชาญมาก, สันทัดจัดเจน.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ