ค้นเจอ 30 รายการ

เกื้อ,เกื้อกูล

หมายถึงก. อุดหนุน, เจือจาน, เอื้อเฟื้อ, เผื่อแผ่.

เฟื้อ

หมายถึงก. เกื้อกูล.

อุดหนุน

หมายถึงก. ช่วยเหลือ, เกื้อกูล.

อุดหนุนจุนเจือ

หมายถึงก. ช่วยเหลือเกื้อกูล.

โอบเอื้อ

หมายถึงก. เอื้อเฟื้อ, เกื้อหนุน.

หิตประโยชน์

หมายถึง[หิตะปฺระโหฺยด] น. ประโยชน์เกื้อกูล.

อนุกูล

หมายถึงก. เกื้อกูล, สงเคราะห์. (ป., ส.).

มโนนุกูล

หมายถึงว. ซึ่งเกื้อกูลใจ, ชูใจ. (ส.).

เอื้อเฟื้อ

หมายถึงก. อุดหนุน, เจือจาน, แสดงนํ้าใจดีต่อผู้อื่น, บางทีใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เอื้อเฟื้อเกื้อกูล เอื้อเฟื้อเกื้อหนุน.

หิตานุหิตประโยชน์

หมายถึง[หิตานุหิตะปฺระโหฺยด] น. ประโยชน์เกื้อกูลน้อยใหญ่.

หิตพจน์,หิตวจนะ

หมายถึง[หิตะพด, หิตะวะจะนะ] น. คำที่เป็นประโยชน์เกื้อกูล.

หิต,หิต-

หมายถึง[หิด, หิตะ-] น. ความเกื้อกูล, ประโยชน์. (ป., ส.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ