ตัวกรองผลการค้นหา
อเสข,อเสข-,อเสขะ
หมายถึง[อะเสขะ-] น. อเสกขะ.
อเสกข,อเสกข-,อเสกขะ
หมายถึง[อะเสกขะ-] น. ผู้ที่ไม่ต้องศึกษาอีก หมายถึง พระอรหันต์. (ป.).
อเสกขบุคคล,อเสขบุคคล
หมายถึง[อะเสกขะ-, อะเสขะ-] น. ผู้ที่ไม่ต้องศึกษาอีก หมายถึง พระอรหันต์.
อเส
หมายถึง[อะ-] น. ตัวไม้ซึ่งประกอบยึดเสาส่วนบนของเรือน; ไม้ยึดหัวกงเรือ.
อเสขบุคคล,อเสกขบุคคล
หมายถึง[อะเสขะ-, อะเสกขะ-] น. ผู้ที่ไม่ต้องศึกษาอีก หมายถึง พระอรหันต์.
ข
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
ทุกข,ทุกข-,ทุกข์
หมายถึง[ทุกขะ-, ทุก] น. ความยากลำบาก, ความไม่สบายกายไม่สบายใจ. (ป.; ส. ทุะข).
ทุกรกิริยา เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
ทุกขกิริยา, ทุกขรกิริยา เป็นคำที่เขียนผิด ❌
บาน
หมายถึงก. ได้. (ข.).
ก ข
หมายถึง[โบ อ่านว่า กอข้อ] น. พยัญชนะแต่ ก ถึง ฮ.
เนา
หมายถึงก. อยู่. (ข.).
เสกข,เสกข-,เสกขะ
หมายถึง[-ขะ-] น. ผู้ยังต้องศึกษาอยู่, พระอริยบุคคลผู้ยังไม่บรรลุพระอรหัตผล. (ป.; ส. ไศกฺษ).