ผลการค้นหา

อิสลาม

หมายถึงน. ศาสนาที่สำคัญศาสนาหนึ่งของโลก มีศาสดาชื่อมุฮัมมัด นับถือพระเจ้าองค์เดียวคืออัลลอฮ์ มีคัมภีร์อัลกุรอานเป็นหลัก ไม่มีนักบวช, เรียกผู้ที่นับถือศาสนาอิสลามว่า มุสลิม.

มุสลิม

หมายถึง[มุดสะลิม] น. ผู้นับถือศาสนาอิสลาม.

หุ้ยหุย

หมายถึงน. พวกจีนฮ่อที่นับถือศาสนาอิสลาม.

มะหะหมัด

หมายถึงน. นามศาสดาของศาสนาอิสลาม, มุฮัมมัด ก็เรียก.

มุฮัมมัด

หมายถึงน. นามศาสดาของศาสนาอิสลาม, มะหะหมัด ก็เรียก.

กินบุญ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, ชาวไทยอิสลาม) ก. กินเลี้ยงในงานทำบุญ.

ปอเนาะ

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. โรงเรียนที่สอนหนังสือและอบรมศาสนาอิสลาม.

ละหมาดญานาซะฮ์

หมายถึงน. พิธีอ้อนวอนพระเป็นเจ้าในศาสนาอิสลาม เพื่อขอให้รับผู้ตาย (ระบุชื่อ) ไว้ในที่อันบริสุทธิ์.

โต๊ะ

หมายถึงน. บัณฑิต, นักปราชญ์, ผู้รู้คัมภีร์อัลกุรอานซึ่งเป็นพระคัมภีร์ของศาสนาอิสลาม.

ออกบวช

หมายถึงก. ไปถือเพศเป็นพระหรือนักพรตอื่น ๆ; ทางศาสนาอิสลาม หมายถึง เลิกถือศีลอด.

เข้าสุหนัต

หมายถึงก. เข้าพิธีขริบหนังหุ้มปลายอวัยวะเพศชายตามข้อกำหนดในศาสนาอิสลาม.

สุหนัต

หมายถึงน. พิธีขริบหนังหุ้มปลายอวัยวะเพศชายตามข้อกำหนดในศาสนาอิสลาม.