ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา หาร, ขน, ผิ, หาก, หาด, หาบ, หาม, กระหมวด, ชาญ, นงคุฐ
หาญ
หมายถึงว. กล้า, เก่ง, เช่น ทหารหาญ; บังอาจ เช่น หาญสู้, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น กล้าหาญ หักหาญ เหี้ยมหาญ ฮึกหาญ.
แปหาญ
หมายถึงน. แปที่รับนาคสะดุ้งที่โบสถ์ วิหาร หรือปราสาท.
อาจหาญ
หมายถึงว. กล้าหาญ.
เก่งกาจ
หมายถึงก. กล้าหาญไม่กลัวอะไร.
เศาร์
หมายถึงว. กล้าหาญ, เกี่ยวกับผู้กล้าหาญ. (ส. ศูร; ป. สูร).
เหิมหาญ
หมายถึงว. ลำพองใจด้วยความกล้าหาญ.
รู้หาญรู้ขลาด
หมายถึง(สำ) ก. กล้าในที่ควรกล้า กลัวในที่ควรกลัว.
ปลุกใจ
หมายถึงก. เร้าใจให้กล้าหาญหรือกระตือรือร้น.
ราญรอน
หมายถึงก. รบ เช่น นักเลงเขาไม่หาญราญนักเลง.
วิร,วิร-,วิระ
หมายถึง[วิระ-] ว. วีระ, กล้าหาญ. น. ผู้กล้าหาญ, นักรบ; ผู้พากเพียร; ผู้เรืองนามในทางกล้าหาญ. (ป., ส. วีร).
ราญ
เศารยะ
หมายถึง[-ระยะ] น. ความกล้าหาญ; อำนาจ. (ส.).