ผลการค้นหา

หันหลัง* *หันหลัง *หันหลัง*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิดคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 62 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา หักหลัง, วันหน้า, สันหลัง, วันหลัง, หนุนหลัง, วังหลัง, ทับหลัง, หันกลับ, ลับหลัง, หกหัน

หันหลัง

หมายถึง(สำ) ก. เลิก เช่น หันหลังให้อบายมุข.
 พจนานุกรมไทย

หัน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. เห็น.
 พจนานุกรมไทย

หัน

หมายถึงก. ผันร่างไปทางใดทางหนึ่ง เช่น หันซ้าย คือ ผันร่างไปทางซ้าย หันขวา คือ ผันร่างไปทางขวา, ผินไปทางใดทางหนึ่ง เช่น นิยมสร้างโบสถ์หันหน้าไปทางทิศตะวันออก, หมุน เช่น หันหน้ามาทางนี้; เปลี่ยนใจ เช่น หันไปเข้ากับศัตรู.
 พจนานุกรมไทย

หันหลังให้กัน

หมายถึง(สำ) ก. โกรธกัน, เลิกคบค้ากัน.
 พจนานุกรมไทย

ก หัน

หมายถึงน. อักษร ก คู่ ในหนังสือโบราณใช้แทนไม้หันอากาศตัวหนึ่ง เป็นตัวสะกดตัวหนึ่ง เช่น จกก = จัก หลกก = หลัก.
 พจนานุกรมไทย

หันกลับ

หมายถึงก. เปลี่ยนไปสู่สภาพเดิม เช่น เขาทั้งสองหันกลับไปคืนดีกัน.
 พจนานุกรมไทย

หันเหียน

หมายถึงก. เปลี่ยนท่าทาง, พลิกแพลง, เช่น รำร่ายหันเหียนเวียนละวัน หมายมั่นเข่นฆ่าราวี. (อิเหนา), เหียนหัน ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

หันข้าง

หมายถึงก. ผินด้านข้างให้เพราะงอนหรือไม่พอใจเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

หันหน้า

หมายถึง(สำ) ก. พึ่งพาอาศัย เช่น ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร.
 พจนานุกรมไทย

เหียนหัน

หมายถึงก. เปลี่ยนท่าทาง, พลิกแพลง, หันเหียน ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

หันหลังชนกัน

หมายถึง(สำ) ก. ร่วมมือร่วมใจกัน.
 พจนานุกรมไทย

กะทันหัน เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

กระทันหัน เป็นคำที่เขียนผิด ❌

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด