ตัวกรองผลการค้นหา
หลงละเมอ
หมายถึงก. สำคัญผิด, หลงเพ้อ, เช่น เขาแต่งงานไปนานแล้ว ยังหลงละเมอว่าเขาเป็นโสดอยู่.
ละเมอ
หมายถึงก. พูด ทำ หรือแสดงในเวลาหลับ, (ปาก) โดยปริยายหมายความว่า หลงเพ้อ เช่น เขากลับไปนานแล้ว ยังละเมอว่าเขายังอยู่, มะเมอ ก็ว่า.
มะเมอ
หมายถึงก. ละเมอ.
หลง
หมายถึง[หฺลง] ก. สำคัญผิด, เข้าใจผิด, เช่น กาหลงเข้าใจว่าไข่นกดุเหว่าเป็นไข่ของตน; หมกมุ่น, มัวเมา, คลั่งไคล้, เคลิบเคลิ้ม, เช่น หลงในอบายมุข หลงเสน่ห์; พลัด เช่น กาหลงเข้าไปในฝูงหงส์, เข้าไปแล้วหาทางออกไม่ได้ เช่น หลงป่า หลงทาง; เหลืออยู่, ตกค้างอยู่, เช่น มะม่วงหลง ฝนหลงฤดู; มีความจำเลอะเลือน, สติเฟือนไป, เช่น พอแก่ก็ชักจะหลงแล้ว; เรียกเสียงที่แผดดังผิดปรกติ หรือเสียงที่ผิดระดับเสียงดนตรีว่า เสียงหลง.
หลงผิด
หมายถึงก. สำคัญผิด, เข้าใจไม่ถูกต้อง; หลงประพฤติไปในทางที่ผิด.
เมามัว
หมายถึงว. หลงละเลิง, มัวเมา ก็ว่า.
มัวเมา
หมายถึงว. หลงละเลิง, เมามัว ก็ว่า.
ตายใจ
หมายถึงก. หลงเชื่ออย่างไม่สงสัย.
พาซื่อ
หมายถึงก. เข้าใจตรง ๆ ตามที่เขาพูด, พลอยหลงเชื่อหรือหลงผิดตามไปด้วย.
ป้ำเป๋อ,ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ
หมายถึงว. หลง ๆ ลืม ๆ, ขี้หลงขี้ลืม, กะปํ้ากะเป๋อ ก็ว่า.
ได้หน้าลืมหลัง
หมายถึงก. หลง ๆ ลืม ๆ.
ต้มจนสุก,ต้มเสียสุก
หมายถึง(ปาก) ก. ล่อลวงให้หลงได้สำเร็จ.