ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา หัวเสีย, เสียอารมณ์, โรคประสาท, โทสจริต, กลั้วเกลี้ย, หวิด, หวุดหวิด, ขมุดขมิด, จวนเจียน, จักแหล่น
หงุดหงิด
หมายถึงว. มีอารมณ์เสียอยู่เสมอ ๆ เช่น เขาเป็นคนหงุดหงิดง่าย, มีอารมณ์เสียเพราะไม่ได้ดังใจหรือไม่เป็นไปตามกำหนดเป็นต้น.
หัวเสีย
หมายถึงว. หงุดหงิด, มีอารมณ์โกรธค้างอยู่.
เสียอารมณ์
หมายถึงก. หงุดหงิด เช่น รถติดมากเลยทำให้เสียอารมณ์.
โรคประสาท
หมายถึงน. โรคทางจิตใจที่มีความกังวลเป็นอาการสำคัญ คนไข้อาจมีอาการแสดงออกเป็นความกังวล เช่น กลุ้มใจ หงุดหงิด หรืออาจแสดงออกเป็นอาการทางกาย เช่น ใจสั่น เหงื่อออก เป็นลม กลัวที่สูง. (อ. neurosis).
โทสจริต
หมายถึง[โทสะจะหฺริด] น. ความประพฤติที่มีพื้นนิสัยหนักไปในทางใจร้อน หงุดหงิด โกรธง่าย, เป็นจริต ๑ ในจริต ๖ (ป.). จริต
ลมไม่ดี
หมายถึงก. ใจคอหงุดหงิดไม่เป็นปรกติ.
กินรังแตน
หมายถึง(สำ) ก. มีอารมณ์เสียหงุดหงิดบ่นว่าเกินกว่าเหตุ.
บาดทะจิต
หมายถึงน. ชื่อโรคลมชนิดหนึ่ง มักกำเริบขึ้นเป็นครั้งคราว มีอาการหงุดหงิด จิตฟุ้งซ่าน.