ค้นเจอ 14 รายการ

หง

หมายถึงว. มีสีแดงเจือสีขาวทำให้สีแดงนั้นอ่อนลง เช่น หงเสน คือ สีแดงเสนผสมสีขาว, หงชาด คือ สีแดงชาดผสมสีขาว หงดิน คือ สีแดงเลือดหมูผสมสีขาว.

หงส์

หมายถึง[หง] น. ชื่อนกจำพวกเป็ดในวงศ์ Anatidae ลำตัวใหญ่ คอยาว มีหลายชนิด เช่น หงส์ขาว (Cygnus olor) หงส์ดำ (C. atratus).

หงส,หงส-,หงส์,หงส์

หมายถึง[หงสะ-, หง] น. นกในนิยายถือว่าเป็นนกในตระกูลสูง มีเสียงไพเราะ เป็นพาหนะของพระพรหม; ในวรรณคดีหมายถึงบุคคลที่มีชาติตระกูลสูงและเปรียบการเดินที่งดงามอ่อนช้อยและเป็นสง่าเทียบด้วยการเดินของหงส์. (ป., ส. หํส).

หงก ๆ

หมายถึงว. อาการที่หัวหงุบลงแล้วเผยอขึ้นเร็ว ๆ, อาการที่เดินโดยทำหัวเช่นนั้น เรียกว่า เดินหงก ๆ.

หงสโปดก

หมายถึง[หงสะโปดก] (วรรณ) น. ลูกหงส์, เขียนเป็น หงษโปฎก ก็มี เช่น ดุจหงษโปฎก กระเหว่าเหล่านก พลัดแม่สูญหาย. (ม. คำหลวง มัทรี).

หงสลีลา,หงส์ลีลา,หงส์ลีลา

หมายถึง[หงสะลีลา, หงลีลา] น. ท่าเดินอย่างหงส์.

หงสราช

หมายถึง[หงสะราด] น. พญาหงส์.

กัลโหย

หมายถึง[กัน-] ก. กรรโหย เช่น สารเสียงหงสกัลโหย. (สมุทรโฆษ).

นวลหง

หมายถึง[นวนละหง] ว. มีสีเนื้อนวลงาม.

หงสรถ

หมายถึง[หงสะรด] น. พระผู้มีหงส์เป็นพาหนะ คือ พระพรหม.

หงสคติ

หมายถึง[หงสะคะติ] น. ท่าเดินอย่างหงส์ คือ มีลักษณะงดงามอ่อนช้อยและเป็นสง่า.

หงส์ลีลา

หมายถึง[หงลีลา] น. ชื่อท่ารำท่าหนึ่งอยู่ในลำดับว่า นาคาม้วนหาง กวางเดินดง หงส์ลีลา. (ฟ้อน).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ