ค้นเจอ 5,781 รายการ

สูป,สูป-,สูปะ

หมายถึง[สูปะ-] น. ของกินที่เป็นนํ้า, แกง, ของต้มที่เป็นนํ้า, มักใช้เข้าคู่กับคำ พยัญชนะ เป็น สูปพยัญชนะ หมายความว่า กับข้าว. (ป., ส.).

สู

หมายถึง(วรรณ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. (ตะเลงพ่าย).

สู

หมายถึง(โบ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.

สูติ,สูติ-

หมายถึง[สู-ติ-] น. การเกิด, กำเนิด, การคลอดบุตร. (ส.).

สูนะ

หมายถึง(แบบ) ก. เกิด, เป็นขึ้น; บาน, ผลิ, (ใช้แก่ดอกไม้). (ส.).

ศูกร

หมายถึง[-กอน] น. หมู. (ส.; ป. สูกร).

สูท,สูท-

หมายถึง[สูด, สูทะ-] น. คนครัว. (ป., ส.).

ปสูติ

หมายถึง[ปะสูด] น. ประสูติ. (ป.; ส. ปฺรสูติ).

สูตินรีเวช

หมายถึง[-นะรีเวด] น. วิชาเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ การคลอด และโรคเฉพาะสตรี.

สูกษมะ

หมายถึง[สูกสะมะ] ว. สุขุม, ละเอียด. (ส. สูกฺษม; ป. สุขุม).

ประสูติ,ประสูติ-

หมายถึง[ปฺระสูด, ปฺระสูติ-] (ราชา) น. การเกิด; การคลอด. ก. เกิด; คลอด. (ส. ปฺรสูติ; ป. ปสูติ).

ปรัสสบท

หมายถึง[ปะรัดสะบด] น. “บทเพื่อผู้อื่น”, ในตำราไวยากรณ์บาลีและสันสกฤตใช้เป็นเครื่องหมายให้ทราบว่าเป็นกริยากัตตุวาจก เช่น สูโท โอทนํ ปจติ = พ่อครัวหุงอยู่ซึ่งข้าวสุก ปจติ เป็นกริยาปรัสสบท, ตรงข้ามกับ อัตตโนบท.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ