ผลการค้นหา

ค้นเจอ 19 รายการ

หรือคุณกำลังค้นหา วิทย,วิทย-, วิทยุต, โสตทัศนอุปกรณ์, ถ่านไฟฉาย, สื่อมวลชน, วิทยุ, โสตทัศนูปกรณ์, วิทรุมะ, วิจยุต, เทหวัตถุ, วิชา

วิทยุเคลื่อนที่

หมายถึงน. วิทยุคมนาคมระหว่างสถานีวิทยุคมนาคมแบบเคลื่อนที่ได้กับสถานีวิทยุคมนาคมแบบประจำที่ หรือระหว่างสถานีวิทยุคมนาคมแบบเคลื่อนที่ได้ด้วยกันเอง.

พจนานุกรมไทย

วิทยุโทรทัศน์

หมายถึงน. การแพร่สัญญาณโทรทัศน์ออกอากาศโดยใช้คลื่นวิทยุ.

พจนานุกรมไทย

วิทยุคมนาคม

หมายถึงน. การส่งหรือการรับเครื่องหมายสัญญาณ ตัวหนังสือ ภาพ และเสียงหรือการอื่นใดซึ่งสามารถให้เข้าใจความหมายได้โดยใช้คลื่นวิทยุ.

พจนานุกรมไทย

วิทยุมือถือ

หมายถึงน. การติดต่อสื่อสารด้วยเครื่องรับส่งวิทยุซึ่งมีน้ำหนักเบา สามารถใช้มือถือในขณะใช้งานได้.

พจนานุกรมไทย

วิทยุเรือ

หมายถึงน. วิทยุคมนาคมระหว่างสถานีวิทยุคมนาคมชายฝั่งกับสถานีวิทยุคมนาคมที่ตั้งอยู่บนเรือ หรือระหว่างสถานีวิทยุคมนาคมที่ตั้งอยู่บนเรือด้วยกันเอง.

พจนานุกรมไทย

วิทยุสาธารณะ

หมายถึงน. การติดต่อสื่อสารด้วยเครื่องรับส่งวิทยุที่จัดให้ประชาชนโดยทั่วไปใช้บริการได้เป็นการสาธารณะ.

พจนานุกรมไทย

วิทยุ

หมายถึง[วิดทะยุ] น. กระแสคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าชนิดที่เคลื่อนไปตามอากาศโดยไม่ต้องใช้สาย และอาจเปลี่ยนเป็นเสียงหรือรูปได้, เรียกเครื่องที่มีหน้าที่เปลี่ยนคลื่นเสียงให้เป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าออกสู่อากาศว่า เครื่องส่งวิทยุ, เรียกเครื่องที่มีหน้าที่เปลี่ยนคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่รับได้จากเครื่องส่งวิทยุให้กลับเป็นคลื่นเสียงตามเดิมว่า เครื่องรับวิทยุ.

พจนานุกรมไทย

วิทยุต

หมายถึง[วิดทะยุด] น. ฟ้าแลบ, ไฟฟ้า. (ส.; ป. วิชฺชุ).

พจนานุกรมไทย

วิทยุติดตามตัว

หมายถึงน. การกระตุ้นเตือนผู้พกพาเครื่องรับวิทยุที่ใช้ติดตัวโดยทางคลื่นวิทยุ ซึ่งกระทำผ่านข่ายโทรศัพท์สาธารณะ การกระตุ้นเตือนอาจประกอบด้วยเสียงพูดหรือรหัสที่มองเห็นได้ ซึ่งส่งมาจากผู้กระตุ้นเตือนหรือจากข่ายโทรศัพท์สาธารณะ.

พจนานุกรมไทย

วิทยุโทรพิมพ์

หมายถึงน. การรับส่งโทรพิมพ์โดยใช้คลื่นวิทยุ.

พจนานุกรมไทย

วิทยุโทรเลข

หมายถึงน. การรับส่งโทรเลขโดยใช้คลื่นวิทยุ.

พจนานุกรมไทย

วิทยุประจำที่

หมายถึงน. วิทยุคมนาคมระหว่าง ๒ จุดที่กำหนดซึ่งอยู่ประจำที่.

พจนานุกรมไทย

คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด