ผลการค้นหา

วายุ

หมายถึงน. ลม, อากาศ, ลมหายใจ; เทพแห่งลม. (ป., ส.). (ดู พายุ).

พยุ

หมายถึง[พะยุ] น. ลมแรง. (ข. พฺยุะ; ป., ส. วายุ).

วาโย

หมายถึงน. ลม. (ป. วายุ, วาโย; ส. วายุ).

วายะ

หมายถึงน. ลม. (ป. วายุ, วาโย; ส. วายุ).

พายุ

หมายถึงน. ลมแรง. (ป., ส. วายุ ว่า ลม).

พายัพ

หมายถึงว. ตะวันตกเฉียงเหนือ. (ส. วายวฺย ว่า ของวายุ).

ชลาสินธุ์

หมายถึงน. ทะเล, แม่น้ำ, เช่น ข้าเป็นไรแทรกขนสุบรรณบิน เร็วรีบยิ่งมหาวายุพัด กวักกวัดปีกข้ามชลาสินธุ์. (กากี), น้ำ เช่น พระเหลือบเล็งชลาสินธุ์ ในวารินทะเลวน ก็เห็นรูปอสุรกล ซึ่งกลายแกล้งเป็นสีดา. (พากย์นางลอย).