ผลการค้นหา

ริม* *ริม *ริม*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิดคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 134 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ตราบ, ชาย, ขอก, ไพร, ข้าง, แง้ม, สิริ, รอม, รุม, รุม,รุม,รุม ๆ, ฤณ

ริม

หมายถึงน. ชาย, ขอบ, เช่น ริมคลอง ริมผ้า ริมโต๊ะ. บ. ใกล้, ชิด, เช่น นั่งริมหน้าต่าง. ว. ด้านนอก เช่น น้องนอนกลาง พี่นอนริม; (ปาก) เกือบ, จวน, เช่น ริมตาย.
 พจนานุกรมไทย

ตราบ

หมายถึง[ตฺราบ] น. ข้าง, ฟาก, ริม. สัน. จนถึง, เมื่อ, เช่น ยังมีลมหายใจอยู่ตราบใด ก็ถือว่ายังมีชีวิตอยู่ตราบนั้น.
 พจนานุกรมไทย

ขอก

หมายถึงน. เขต, แดน; (ถิ่น-พายัพ) ริม, ขอบ, เช่น ไปขอกฟ้า ว่า ไปริมฟ้า.
 พจนานุกรมไทย

ชาย

หมายถึงน. ส่วนริมหรือปลายของสิ่งของบางอย่าง เช่น ชายผ้า ชายจีวร, ส่วนที่สุดเขต, ริม, เช่น ชายป่า ชายแดน ชายทะเล.
 พจนานุกรมไทย

ไพร

หมายถึง[ไพฺร] น. ป่า; ขอบ, ริม, เรียกตอกเส้นกลม ๆ ที่อยู่ใต้ขอบกระบุงกระจาดเป็นต้น ว่า ตอกไพร.
 พจนานุกรมไทย

ข้าง

หมายถึงน. เบื้อง เช่น ข้างหน้า ข้างหลัง; ส่วน เช่น ข้างหัว ข้างท้าย; ฝ่าย เช่น ข้างไหน ข้างนี้; สีข้าง เช่น เอาข้างเข้าถู. บ. ใกล้, ริม, เช่น ต้นฝรั่งข้างรั้ว.
 พจนานุกรมไทย

แง้ม

หมายถึงก. เปิดแต่น้อย ๆ เช่น แง้มประตู. (โบ) น. ริม, ข้าง, เช่น ปากคลองบางกอกน้อยแง้มขวา.
 พจนานุกรมไทย

จริม,จริม-

หมายถึง[จะริมะ-] ว. สุดท้าย เช่น จริมจิต ว่า จิตดวงสุดท้าย. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

อุปริม,อุปริม-

หมายถึง[อุปะริมะ-, อุบปะริมะ-] ว. อยู่สูงสุด, เบื้องบนที่สุด. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

บุริม,บุริม-

หมายถึง[บุริมมะ-, บุริม-] ว. ตะวันออก; ก่อน. (ป. ปุริม; ส. ปุรสฺ + อิม).
 พจนานุกรมไทย

เม้น

หมายถึงก. ปิดริม, พับริม, เม้ม ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

มิ้ม

หมายถึงก. เม้ม, ปิดริม, พับริม.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด