ผลการค้นหา

มีเสียง* *มีเสียง *มีเสียง*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิดคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 121 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ตีเสียง, สีเสียดแก่น, สีเสียดเปลือก, สะกาง, สีเสียด, หีบเสียง, ตะกาง, ตี่, ลด, หาเสียง, จบเห่

มีเสียง

หมายถึงก. เถียง, มักใช้ในความปฏิเสธว่า อย่ามีเสียงนะ.
 พจนานุกรมไทย

มีปากมีเสียง

หมายถึงก. ทะเลาะกัน, ทุ่มเถียงกัน.
 พจนานุกรมไทย

เหม่ง

หมายถึงว. มีเสียงดังเช่นนั้น.
 พจนานุกรมไทย

สงัดคลื่น

หมายถึงก. ไม่มีเสียงคลื่น.
 พจนานุกรมไทย

เงียบเชียบ

หมายถึงก. วังเวง, เงียบไม่มีเสียง.
 พจนานุกรมไทย

หนังเงียบ

หมายถึง(ปาก) น. ภาพยนตร์ที่ไม่มีเสียงในฟิล์ม.
 พจนานุกรมไทย

เหรอ,เหรอะ

หมายถึง(ปาก) คำที่มีเสียงเพี้ยนมาจากคำว่า หรือ.
 พจนานุกรมไทย

กะพรูดกะพราด

หมายถึง[-พฺรูด-พฺราด] ว. มีเสียงดังพรูดพราด.
 พจนานุกรมไทย

เหน่ง

หมายถึง[เหฺน่ง] ว. มีเสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงระนาดเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

หวีด

หมายถึงน. เครื่องสำหรับใช้เป่าให้มีเสียงดังเช่นนั้น เรียกว่า นกหวีด. ว. มีเสียงร้องดังเช่นนั้น โดยมากเป็นเสียงผู้หญิง.
 พจนานุกรมไทย

แจ้ว,แจ้ว ๆ

หมายถึงว. มีเสียงแจ่มใส เช่น ไก่ขันแจ้ว, มีเสียงดังติดต่อกันไปเป็นระยะ ๆ เช่น พูดแจ้ว ๆ.
 พจนานุกรมไทย

โบ๊เบ๊

หมายถึงว. มีเสียงเอ็ดอึงจนฟังไม่ได้ศัพท์.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด