ผลการค้นหา

มีหน้า* *มีหน้า *มีหน้า*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิดคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 171 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา หน้า, ขี้หน้า, วางหน้า, สีหน้า, ปีหน้าฟ้าใหม่, ตีหน้า, หุรัม, ไฮดรา, มืดหน้า, ศก, มอม

มีหน้า

หมายถึงว. ไม่รู้สึกอาย (ใช้ในความแดกดัน รังเกียจ หรือดูหมิ่น), มักใช้กับคำ ยัง เช่น โกรธกันแล้วยังมีหน้ามาพูด เก่าไม่ใช้ ยังมีหน้ามายืมใหม่อีก.
 พจนานุกรมไทย

ที่ปรึกษา

หมายถึงน. ผู้มีหน้าที่ให้ความเห็นแนะนำ.
 พจนานุกรมไทย

บ้องแบ๊ว

หมายถึงว. มีหน้าตาพิลึก.
 พจนานุกรมไทย

สิตามัน

หมายถึงครุฑ, ผู้มีหน้าสีขาว
 พจนานุกรมไทย

หมากกระเตอะ,หมากหน้ากระเตอะ

หมายถึงน. ผลหมากที่มีหน้าจวนแก่.
 พจนานุกรมไทย

เจ้าหน้าที่

หมายถึงน. ผู้มีหน้าที่, ผู้ปฏิบัติหน้าที่.
 พจนานุกรมไทย

นายทะเบียน

หมายถึงน. พนักงานซึ่งมีหน้าที่จัดทำและรักษาทะเบียน.
 พจนานุกรมไทย

คมสัน

หมายถึงว. มีหน้าตาท่าทางเข้าทีน่าดู.
 พจนานุกรมไทย

อัศวมุข,อัศวมุขี

หมายถึงว. มีหน้าเป็นหน้าม้า. (ส.; ป. อสฺสมุขี).
 พจนานุกรมไทย

ผู้จัดการ

หมายถึงน. บุคคลที่มีหน้าที่บริหารและควบคุมดูแลกิจการ.
 พจนานุกรมไทย

แปปลายเต้า

หมายถึงน. แปซึ่งอยู่ที่ปลายเต้า มีหน้าตัดเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส.
 พจนานุกรมไทย

นิติการ

หมายถึงน. สายงานที่มีหน้าที่ปฏิบัติงานทางกฎหมาย.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด